هر چه بیشتر از خدا پر شویم ، به برآورده شدن آرزوهایمان نزدیک تر می شویم . لبریز شدن از خدا ، باعث به وجود آمدن
حالاتی در ما می شود که موانع ذهنی و احساسی رسیدن به خواسته ها را برطرف می کند . ما را در سرچشمه ی
اجابت ها و رسیدن ها مستقرّ می کند .
وقتی خودمان را به روی خدا باز می گذاریم ، احساس فروتنی و تسلیم وجودمان را در برمی گیرد و عشقی که از فروتنی در
وجودمان جاری می شود ، عشقی روحانی ست ؛ نه عشقی احساساتی که سرشار از خودخواهی و نافرمانی باشد . و
این عشق به ما کمک می کند که موانع را پشت سر بگذاریم ، موانعی که غرور و خودخواهی در راه رسیدن به خواسته ها
ایجاد می کند .
شاید این که خودمان را به روی خدا باز کنیم ، خیلی کلّی باشد و چلا نداند که دقیقاً باید چه کار کند ؛ اندیشیدن به استاد
و جاری کردن عشق خود به سوی او و غوطه ور شدن در این جریان عشق ، راه حلّ عملی این کار ست .
۱ نظر:
رؤیا
رویا ابزاری برای بیداری خود است. خود واقعی (روح). ابدیت وجودی که
تغذ یه اش عشق ورحمت الاهی است.
ابزاری برای رسیدن وپیوستن درعشق ؛ عشقی که پیش ازسوگماد واستاد به چلا، ازچلا به خود ساطع می شود .
دورازجهان توهمات ، ( به معنای واقع درروح زندگی کردن ) واین دنباله رو ایمان به خود است .
نیازبه تقوا دارد .
نقطه ی مشخص راه ، مرتبه رویاست ، جهان ابدی روح .
جهان رویا ، جهان فردهست ؛ وجودش آن را می سازد با همه ی ابزارهایی که اطراف خود ساخته .
چلا می تواند ذهنش راطوری تربیت کند که درسهای زندگی رابرای ورود به قلمرو آسمانی پشت سرگذارد تا خود را از قید و بند اجتماع ، باورها وعقایدی که درونش ته نشین شده ، بزداید تا به شعاع آزادی
رسد ؛ آغازوصل کند ، بشنود ، ببیند و درجهان خود متولد شود تحت نظر استاد .
یا می تواند دوره گرد درکالبدهایی باشد که دست باف اجتماع اند .
برکت باشد
ارسال یک نظر