سفر

خرد ، مسیر واقعی را به ما نشان می دهد  و ما را در راه پیش می برد .

خرد ، به احساس و اشتیاق و امید وابسته نیست . خرد ، بر پایه ی درک بنا شده . به مرحله ی خرد رسیدن ، لازمه اش

درک درست راه معنوی ست . برای چه وارد راه شده ایم ، به کجا می خواهیم برسیم ، چقدر توش و توان آماده کرده ایم و

تا چه بهایی برای رسیدن پرداخت می کنیم ؟

حساب و کتاب ، دقیق ، بی رو دربایستی .

راه معنوی یک سفر درون شهری یا به شهرهای دور و بر نیست که یک ساعت قبل از حرکت بلیط بخری و بروی ؛ راه 

معنوی سفر به قطب جنوب است یا به جنگل های آمازون با به قلّه ی اورست که تدارکاتش گاه سال ها به طول می انجامد . 

سفر به فضاست با همه ی مقدّمات و توضیح و تفسیراتش .

شاید اولّش خود به خود در راه افتاده باشی یا چشم باز کرده باشی و دیده ای که در راهی ، ولی از وقتی که فهمیدی و

هشیار شدی ، باید فقط به راه و به تدارکاتش و به سفری که در پیش داری ، بیندیشی .

راه معنوی ، پایان تمام سفرهاست .