عصیان

سالک راه معنوی یک یاغی ست . یاغی در برابر قوانین اجتماع .

طغیان او درونی ست . نظم بیرون را برهم نمی زند . در برابر نظام اجتماعی که در درونش شکل گرفته ، قیام می کند و

درون خودش را پاکسازی می کند از آثار زندگی اجتماعی ؛ از مراوده ها و معاشرات و حرف ها و فکرهای اجتماع .

از رنگ اجتماع به در می آید و رنگ روح می گیرد .

کاری به بیرون ندارد . نظرش را تحمیل نمی کند و کسی هم نمی فهمد او چه مرام و مسلکی دارد .

می گذارد زندگی مسیر طبیعی خودش را طیّ کند و می داند آگاهی ست که سطح افراد را مشخصّ می کند و تا

آگاهی شان تغییر نکند ، نمی توان از آن ها انتظار تغییر داشت .

سالک فقط مسئول خودش است .