هر چلای اکی به جهان شخصی خویش نیاز دارد . بی جهان شخصی ، هیچ رهروی راه معنوی نمی تواند مسافت درازی را از نقطه ی شروع حرکتش ، دور شود .
جهان شخصی ، جهانی است که فرد در آن تصمیمات شخصی اش را می گیرد . تصمیماتی که هیچ کس دیگر ، حتّا نزدیک ترین افراد ، در آن دخالتی نمی کنند . این تصمیمات ، بدون تأثیرپذیری از ذهن و احساس ، توسّط روح گرفته می شوند .
جهان شخصی ، جهانی است که روح در آن جا آزادانه ، بدون فشار ذهن و احساس ، بدون تأثیرگیری از اجتماع و آدم ها ،
می تواند برای خودش زندگی کند .
در این جهان ، روح ، فرصت تمدید قوای خویش و کشف نیروهای نهان خودش را دارد . روح ، خودش را می بیند و به درک
خودش می رسد .
این جهان ، جهان معجزات است . جهان به تحقّق رسیدن سرانجام هر روحی ست . جهانی که روح ، با تقدیر و وظیفه ی خویش ، روبرو می شود و آن را می پذیرد .
جهانی ست که روح ، به خودباوری می رسد و قدرت انجام کار نهایی خویش را می یابد .
باید در جهان شخصی زندگی کرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر