نیاز ، اصلی ترین مانع در راه رسیدن به آرامش و سکوت درونی است . نیاز ، هیجان تولید
می کند و هیجان ، دشمن آرامش است . کم کردن و به تدریج از بین بردن نیازها ، باعث
آرامش می شود .
در این راه ، باید نیازهای اساسی را شناسایی کرد و نیازهای غیرواقعی را حذف کرد ، ولی
اصلی ترین کار ، از بین بردن احساس نیاز است . باید چیزی را خواست ، بدون هیجان و
بی قراری نیاز . و برای رسیدن به این مرحله ، باید دل کندن را آموخت ؛ دل کندن از
همه چیز و همه کس .
باید یاد بگیریم بدون نیاز و احساس وابستگی ، چیزی را بخواهیم . وابستگی باید از بین
برود ، حتّا وابستگی به خدا . این را باید تمرین کرد و یاد گرفت .
برای داشتن معبد تنهایی ، باید طناب هایی که ما را به بیرون متّصل کرده ، قطع شود ، وگرنه
هروقت که شما می خواهید لحظه ای در معبدتان تنها بنشینید ، این طناب ها ، شما را به
بیرون می کشند .
نیازهای جسمی را باید بی هیجان برآورده کرد ، خوردن ، خوابیدن ، ... و نیازهای ذهنی
و احساسی را باید از بین برد . زیستن بی نیاز ، زیستن در آرامش و به سر بردن در
معبد تنهایی است .
می کند و هیجان ، دشمن آرامش است . کم کردن و به تدریج از بین بردن نیازها ، باعث
آرامش می شود .
در این راه ، باید نیازهای اساسی را شناسایی کرد و نیازهای غیرواقعی را حذف کرد ، ولی
اصلی ترین کار ، از بین بردن احساس نیاز است . باید چیزی را خواست ، بدون هیجان و
بی قراری نیاز . و برای رسیدن به این مرحله ، باید دل کندن را آموخت ؛ دل کندن از
همه چیز و همه کس .
باید یاد بگیریم بدون نیاز و احساس وابستگی ، چیزی را بخواهیم . وابستگی باید از بین
برود ، حتّا وابستگی به خدا . این را باید تمرین کرد و یاد گرفت .
برای داشتن معبد تنهایی ، باید طناب هایی که ما را به بیرون متّصل کرده ، قطع شود ، وگرنه
هروقت که شما می خواهید لحظه ای در معبدتان تنها بنشینید ، این طناب ها ، شما را به
بیرون می کشند .
نیازهای جسمی را باید بی هیجان برآورده کرد ، خوردن ، خوابیدن ، ... و نیازهای ذهنی
و احساسی را باید از بین برد . زیستن بی نیاز ، زیستن در آرامش و به سر بردن در
معبد تنهایی است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر