کَل نیرانجان ، روحی ست که به سرپرستی طبقه ی فیزیکی منصوب شده و وظیفه اش ، سخت کردن بازگشت روح ها به
طبقه ی روح می باشد ، با به دام کشیدن ذهن و احساس .
روحی که می خواهد به بالا برگردد ، باید بداند که کَل ، دارد به وظیفه اش عمل می کند و نباید با او احساس دشمنی کند . اگر
روح کنترل ذهن واحساس خود را به دست بیاورد ، می تواند سیم خارداری که کَل دور طبقه ی فیزیک کشیده را پاره کند و ردّ
شود . مشکل ، وسوسه های کَل نیست ، خامی روح مشکل ساز شده و چاره اش هم فقط تجربه است .
تجربه ی مفید در راه معنوی ، تجربه ی کوشش و مجاهدت .
در آغاز شروع راه معنوی ، روح از کَل و دسیسه هایش حذر می کند و چون هنوز بی تجربه و ضعیف ست ، می ترسد که نتواند
از دام کَل برهد ، امّا با پیشرفت در راه معنوی ، و با به دست آوردن کنترل تدریجی ذهن و احساس ، روح قوی می شود و به مرور
ترسش از کَل می ریزد . چون می بیند که دارد از او قوی تر می شود .
در این مرحله از مسیر که روح می خواهد از قرنطینه ی خود خارج شود و آموزه های معنویش را در اجتماع و در مواجهه های
واقعی با آدم ها محکّ بزند ، این اصل مهمّ را یاد می گیرد که با کَل کنار بیاید و قوانین او را بپذیرد ، کَل موظّف است که این
قوانین را اجرا کند ، پس بیهوده نباید با او جنگید . برای زندگی و در نهایت رفتن از این طبقه ، باید اصولی را که حاکم است ،
پذیرفت .
این قوانین را نمی توان عوض کرد ، چون باید این طور باشد ، فقط باید قبول کرد و تناسخات را به پایان رساند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر