برای ورود به راه معنوی سطحی از آگاهی لازم است که هر انسانی پس از رسیدن به آن سطح ، وارد راه معنوی می شود . این
حدّاقل سطحی ست که یک فرد برای ورود باید داشته باشد . حالا کسی که با سطح بالاتری از این حدّاقل وارد می شود ،
راه را از سطح بالاتری شروع می کند و مفاهیمی که به او منتقل می شود ، به چلای معمولی گفته نمی شود . مفاهیم پایه
که یکسان ست . و اگر کسی سطح آگاهی اش در نقطه ی لازم باشد ، برای استادی تعلیم می بیند .
سطح آگاهی عوض نمی شود و هر کس با هرسطحی که وارد شد ، با همان سطح نیز راه را به پایان می رساند . گرفتن وصل
به بیشتر شدن تجربه مربوط است و ربطی به جابجایی اگاهی ندارد .
در ابتدای هر تناسخ سطح آگاهی آن تعیین می گردد. فردی که یک زندگی را در راه معنوی طیّ کرده باشد ، زندگی بعدی را
با سطح بالاتری از آگاهی شروع می کند و در طول زندگی اش درس هایی را که زندگی های قبل گرفته ، به یاد می آورد که
خیلی کمکش می کند بازهم به راه معنوی بپیوندد و سطح آگاهی اش بالاتر رود .
زندگی های زیادی لازم است در راه معنوی طیّ شود تا آگاهی یک فرد به سطح استادی برسد . حدود سیصد زندگی تا یک فرد
با آگاهی معمولی را به آگاهی استادی برساند . و این سیصد زندگی شاید در هزارسال طیّ شود ، چون همه ی زندگی های
معنوی پشت سرهم نیست .
برای رسیدن به سطح آگاهی استادی مثل ربازارتارز هزار زندگی معنوی لازم است که این اتّفاق نمی افتد . استادان بزرگ با
سطح بالایی از آگاهی دوره ی تناسخات را شروع می کنند و در طیّ حدود سیصد زندگی به سطح استادی بالایی می رسند .
همانطور که می بینید ، مثل چلاها که سطح آگاهی شان متفاوت است ، استادان نیز سطوح مختلفی از آگاهی دارند ؛ امّا
همه ی آن ها شایسته ی احترام و بزرگند .
سطح آگاهی را درطول یک زندگی می شود تغییر داد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر