رشد

راه معنوی ، راه بزرگ شدن ست ، راه رشد ، رشدی که ساز و کار اجتماع مانع آن شده بود و حالا با آزادی که معنویّت به چلا

عطا می کند ، او دوباره به رشد خود ادامه می دهد .

امّا مسأله به همین سادگی نیست . آگاهی مثل جسم نیست که چه بخواهی ، چه نخواهی ، رشد کند . می توان جلوی

شکوفایی آگاهی را گرفت . می توان گفت :" نمی خواهم به رشد درونی ؛ رشد معنوی ؛ رشد آگاهی برسم ". می توان به

جایزه هایی که ذهن و احساس در مهد کودک کَل دریافت می کنند ، دلخوش کرد و پا بیرون نگذاشت برای طیّ مراحل بالاتر . 

می توان کوچک ذهنی و احساسی ماند ، با جسمی بزرگ شده .

راه معنوی ، راه رشد است ؛ و اگر رشد نکنی ، با شلّاق مشکلات بر سر و رویت می کوبند تا دل بکنی از اسباب بازی هایت 

و به دنیای رشد یافته ها وارد شوی .

مشکلات ما را بلند می کنند ، بزرگ می کنند ، ناخواسته به رشدمان می رسانند ، همان وقتی که در تلاشیم از آن ها عبور

کنیم ، داریم از کودکی خود ردّ می شویم ، از حقیری خود .