آسودگی

پیشرفت در راه معنوی با آسودگی ممکن است . چه آسودگی ذهنی و چه جسمی .

اصولاً دستیابی به هر چیز ، آسودگی می خواهد . ثروت ، اهداف کاری ، تحصیلی و ...

آسودگی ، مسیر جریان انرژی را باز می گذارد و این ما را به هدفمان می رساند .

نگرانی ، ترس ، تنش های فکری و جسمی ، ... جریان انرژی را مسدود می کنند و

جلوی تحقّق هرنوع خواسته ای را می گیرند ؛ که البتّه خواسته ها ، معنوی و غیرمعنوی

ندارند . هر چیز که روح را به تکاپو وادارد ، معنوی است و در راه کسب تجربه به

روح کمک می کند . درماندگی و خمودگی ، غیرمعنوی است .

و برای رسیدن به آسودگی ، خود راه معنوی است که کمک می کند . مراقبه ، به جسم و

ذهن ، آرامش می بخشد . رابطه با استاد ، به روح ، قدرت مقابله با طوفان ترس و نومیدی

را می دهد و روح را توانمند می کند و توانمندی ، آرامش و تمرکزمی بخشد .