عادت

عادت ، یکی دیگر از خصوصیّات ذهن می باشد که بدون راهبری روح ، باعث افتادن زندگی در دایره ی مرگ می شود

و سقوط معنویّت را در پی دارد . عادات نابود کننده مثل موادّ مخدّر و عادات ناپسند مثل زدن حرف های رکیک  .

حتّا بیماری و بی پولی هم عادت می شود .

عادت چگونه شکل می گیرد ؟ ذهن قابلیت برنامه ریزی دارد که پیوسته رأس زمان مشخصّی ، کار به خصوصی را انجام

دهد .

این ویژگی خیلی به کار روح می آید وقتی که می خواهد حرکت در راه معنوی را شروع کند . برنامه ریزی ذهن برای انجام

کارهایی که به راه معنوی مربوط می شود مانند مراقبه ، خواندن کتاب های استاد ، شرکت در جلسات معنوی ، تکرار پیوسته ی

اذکار ، آغاز هر کاری با نام خدا و عادات خوب و پسندیده ای که خود به خود انجام شوند تا مثل حرکت چرخ های قطار و تپیدن

قلب ، چلا را به جلو ببرند و به زندگی برسانند . تکرار و عادت و مداومت خوب است ، اگر در جهت تعالی معنوی باشد .

با مداومت بر عادات خوب ، عادات ناپسند از صفحه ی ذهن محو می شوند . پس روح باید پیوسته حاضر باشد و کارهای ذهن

را زیرنظر داشته باشد .

با پیشرفت چلا ، به تدریج نقش عادت در پیشرفت معنوی کم رنگ و سرانجام ناپدید می شود ، چون تمام راه دیگر برای او 

درونی می شود . وجودش در معنویّت غرق شده و تبدیل به راه می شود .

عادت ، زیرمجموعه ی حافظه است .