بایگانی

یکی دیگر از خصوصیّات ذهن ، قدرت حفظ و بایگانی آنست .  از اوّلین تناسخی که روح داشته ، در طبقه ی فیزیک یا هر

جای دیگر ، در بایگانی ذهن محفوظ است . این خصوصیّت به چه کار روح می آید ؟ ذهن  همیشه در ابتدای هر تناسخی ،

با توجّه به محتویّات بایگانی اش ، شخصیّت وسابقه پیدا می کند . این گذشته ی روح است که در زندگی فعلی ، برای ذهن

مشخّص می کند که چه شخصیّتی داشته باشد . برای همین شخصیّت هرکس از کودکی مشخّص است . ذهن با توجّه به

آنچه روح پشت سر گذاشته ، خطّ مشی و شیوه ای در زندگی در پیش می گیرد که منجر به تجربیّاتی در همان زمینه

می شود . منبع استعدادهای هر فرد از این جا مشخّص می شود .

این دیگر کار روح است که بیدار شود و کنترل را از ذهن و بایگانی اش بگیرد و از گذشته به عنوان تجربه استفاده کند ،

نه راهی که حالا هم مجبوراست طیّ کند و شیوه ی نوینی در زندگی در پیش بگیرد که همان راه معنوی می شود ، بیداری

روح و فهم این نکات ، یعنی راه معنوی . صحبت از ذهن و خصوصیّاتش ، یعنی خود شناسی .  این مسیر جدیدی در تمام

تناسخات برای روح می باشد . مسیری که صحبت های انجام شده در آن ، شبیه هیچ صحبتی که روح تا حالا شنیده ، نیست .

صحبت از بازگشت هست و یاد گرفتن راه بازگشت .

روح می تواند به بایگانی ذهن به عنوان منبع عظیمی از تجربیّاتی نگاه کند که دیگر مجبور نیست انجامشان دهد ، چون در

تناسخات پیشین انجام داده و حالا فقط درسش مهمّ است .

این خصوصیّت بایگانی ، فقط مختصّ ذهن است و روح چنین خصوصیّتی ندارد . خصوصیّت خلق را خود روح نیز دارد ،

البتّه فقط از طبقه ی روح به بالا و پایین تر از طبقه ی روح باید متّکی به ذهن باشد ، امّا خصوصیّت درست کردن بایگانی را

ندارد و به دردش هم نمی خورد . بایگانی ذهن هم برای حفظ تجربیّات است .